معمولا وقتي يك اتفاق با رسانه‌اي شدن توجه عمومي را به خود جلب مي‌كند، موجي به‌راه مي‌افتد و جامعه چنان با آن همراه مي‌شود كه برخي مقام‌هاي مسئول هم ناچار به پاسخگويي مي‌شوند. وعده‌هايي در چنين مواقعي داده مي‌شود كه برخي از آنها عملي و متأسفانه بسياري‌شان هم به فراموشي سپرده مي‌شوند.
كمي بعد و با گذر زمان و پيش آمدن مسائل ديگر، به‌تدريج آن موج رسانه‌اي ايجادشده هم آرام مي‌گيرد و اصطلاحا ارزش خبري‌اش پايين مي‌آيد. اين درحالي است كه جلوه‌هاي فقر در جامعه همچنان باقي مي‌ماند. تازه اين را هم بايد در نظر بگيريم كه فقر گاهي به‌صورت آشكار در سطح جامعه نمايان است و در مواردي هم اين موضوع با وجود عمق نگران‌كننده‌اي كه دارد پنهان مي‌ماند. خيلي وقت‌ها آبروداري فرد فقير باعث مي‌شود به هر شكلي كه شده بكوشد صورتش را با سيلي سرخ نگه‌دارد. موضوعي كه اگرچه به پوشاندن و مخفي نگه‌داشتن مسئله نيازمندي و فقر منجر مي‌شود، ولي باعث از بين رفتنش نمي‌شود.
در جامعه‌اي كه ثروت و امكانات به شكلي عادلانه توزيع نشود، طبيعي است كه فاصله طبقاتي افزايش يابد و شرايطي ايجاد شود كه عده‌اي بسيار ثروتمند و برخي بسيار فقير شوند. درمورد افراد آسيب‌پذيري كه اين روزها صحبت از آنها داغ‌شده، معمولا به عامل اعتياد تأكيد مي‌شود كه البته اشاره درستي است، ولي بايد ديد ريشه اين گرايش مخرب از كجا آمده است و كمي تعمق معمولا آدرسي جز فقر را نشانمان نمي‌دهد. باعث تأسف است كه عمل و بيان برخي افراد و سازمان‌ها با يكديگر همخواني ندارد. اگر وعده‌هاي سرداده‌شده را مرور كنيم متوجه اين حقيقت تلخ مي‌شويم كه با تحقق شايد درصدي از اين شعارها هم، الان وضعيت بسيار بهتري داشتيم.
براي فقرزدايي چاره‌اي جز جدي گرفتن مقوله عدالت اجتماعي و كوشش براي رسيدن به توسعه و رونق اقتصادي نداريم. دو مقوله عدالت و توسعه بايد همراه و همپاي يكديگر مورد توجه قرار گيرند تا شايد بتوانيم گشايشي در وضعيت مردم ايجاد كنيم.
يادمان باشد كه بينوايان صرفا حاشيه‌نشين‌هايي كه اين روزها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته‌اند نيستند. متأسفانه بينوايان طيف گسترده‌اي را تشكيل مي‌دهند كه زير پوست اين شهر نفس مي‌كشند و به سختي روزگار مي‌گذرانند.
- نويسنده و كارگردان سينما
نظر شما